Święta wielkanocne to w Wielkiej Brytanii jedne z najhuczniej obchodzonych świąt w roku. Choć tak jak w Polsce są to święta chrześcijańskie, uważa się, że historia Wielkiej Nocy sięga czasów pogańskich. Nazwa tego święta, Easter, wywodzi się od anglosaksońskiej bogini świtu i wiosny, Ēostre.
Staroangielska nazwa, Ēostre, przeszła w nowoangielską Easter i wywodzi się z języka pragermańskiego, w którym oznaczała świt. W 1836 Jacob Grimm pisał w „Deutsche Mythologie” (tłum. niemiecka mitologia) o tym święcie. Opisywał je z punktu widzenia Niemców. Według Grimma nazwa ta, chociaż pochodziła od pogańskiej bogini, przyjęła się z powodu głębokiego zakorzenienia tej tradycji w historii.
Tymczasem Wielki Piątek nosi po angielsku nazwę Good Friday. Wielu uważa, że to dosyć mylące w odniesieniu do dnia śmierci Chrystusa, jednak niektórzy twierdzą, iż nazwa ta mogła dawniej brzmieć God’s Friday czy Holy Friday.
Symbole związane ze świętami Wielkiej Nocy mają przywodzić na myśl ponowne narodziny, powodzenie i płodność. Jednym z ważnych symboli w chrześcijaństwie jest niewątpliwie krzyż. W 325 roku, na mocy dekretu cesarza Konstantyna, krzyż stał się oficjalnym symbolem chrześcijaństwa. Chociaż wielu kojarzył się z cierpieniem Chrystusa, to biorąc pod uwagę to, że Chrześcijanie wierzą w zmartwychwstanie Jezusa, krzyż to także symbol zwycięstwa nad śmiercią.
Comments are closed.